Έκπτωτοι άγγελοι σε καμένη γη ……

Σε πίστεψα χωρίς να σε ξέρω
Σ’ ονειρεύτηκα μέσα στο θολό καπνό
Στους αιώνες που κούρασαν τη σκέψη σου
Σε φοβάμαι γιατί μπροστά σου είμαι γυμνό παιδί σε μήτρα δανεική
Κι αν το πρωί ξυπνάω κουβαλώντας την ανάσα σου
Είναι γιατί από καιρό σε κρύβω μέσα μου
Ακούω τη φωνή σου να προφέρει το όνομά μου
Κι αρχίζει η πτώση χωρίς τέλος χωρίς αρχή
έκπτωτοι άγγελοι σε καμένη γη
πλήρωσαν το τίμημα να θέλουν να γίνουν θεοί
Και το δωμάτιο κλείνει οι τοίχοι στενεύουν
Κι εσύ ακόμα να βγεις από μέσα μου
Γιατί ακόμα έχεις τα φτερά που σου κλέψανε
Αυτά που ψάχνω να βρω στο φιλί σου που θυμίζει βροχή
Στη μορφή σου που βγήκε από νουβέλα γιατί απαίτησες να λάβεις ζωή
Φύγε σου φώναξα φύγε φοβάμαι γιατί ήσουν θεός
Κι όταν γύρισες να φύγεις σε αναγνώρισα…
Αφού το άρωμά σου ήταν ακόμα στο κορμί μου
Από τότε που έπεφτε η Πόλη
και μέσα στις φλόγες μέσα μας γεννιόταν η ζωή
Σε θυμάμαι να στέκεσαι αμίλητος ενώ γύρω μας όλα καιγόταν
Βυθισμένος σε μια κατάρα που σ ’έκανε να είσαι ο εκλεκτός
«Έρωτα δεν έπρεπε να βγεις από τη νουβέλα» σου είπα
Τώρα θα γίνεις θνητός
«Θα κρυφτώ μέσα σου » μου είπες
Κι εγώ σ’ αγκάλιασα γιατί αυτή τη φορά ήρθες για να μείνεις θεός ……
Vicky Zar