Η Ασκητική είναι ο Νίκος
Καζαντζάκης. Και ο Νίκος Καζαντζάκης είναι η Ασκητική. Μια ελβετική
εφημερίδα έγραψε πως η Ασκητικήείναι «το κατά Καζαντζάκην ευαγγέλιο». Ο
ίδιος ο δημιουργός της έγραψε ότι η Ασκητική είναι «η πιο σπαραχτική
Κραυγή τής ζωής του» και ότι όλο το έργο του είναι σχόλιο στην Κραυγή αυτή.
Άρχισε να τη γράφει στη Βιέννη το 1922
και την τελείωσε στο Βερολίνο το 1923. Όπως συνήθιζε στα έργα του, της επέφερε
αλλαγές (διορθώσεις, ανακατατάξεις, προσθαφαιρέσεις), με αποκορύφωση την
προσθήκη τού –τελευταίου–... {ένός μικρού κεφαλαίου της, με τίτλο «Η Σιγή», που το έγραψε στο
Μπέκοβο το 1928, κοντά στη Μόσχα, και
το τελείωσε στις στέπες στή Σιβηρίας το 1929 }.
Η έκδοση της Ασκητικής το 1927 στην Αθήνα προκάλεσε μεγάλο σάλο. Ο συγγραφέας ένιωσε πως λίγοι την κατάλαβαν. Στα τέλη τού έτους έγραψε στην Ελένη του: «Η “Ασκητική” είναι μια φοβερή, αιματερή κραυγή, που θ’ ακουστεί μετά το θάνατό μου. Τώρα οι άνθρωποι καταλαβαίνουν μονάχα την ποιητική φόρμα. Μα μέσα στις παρομοίωσες αυτές και στις λυρικές φράσες αναπηδά φλογερή, πάνοπλη, πέρα από απελπισία κι ελπίδα, η μελλούμενη όψη τού Θεού».
Το 1930, ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Δημήτρης Γληνός παραπέμπονται σε δίκη, ο πρώτος γιατί έγραψε το... «ασεβέστατο» αυτό βιβλίο και ο δεύτερος γιατί δημοσίευσε στο περιοδικό του Αναγέννηση την «άθεη παλιοφυλλάδα» Ασκητική. Η δίκη τελικά δεν έγινε, αλλ’ η εκκρεμότητά της βάραινε πάνω από τα κεφάλια τους για τέσσερα χρόνια.
Ο Καζαντζάκης έκανε και νέες διορθώσεις τής Ασκητικής (π.χ. το 1938, αλλά και αργότερα). Το 1944 τη διόρθωσε για άλλη μια φορά και έτσι έγινε η δεύτερη έκδοσή της,το1945.
Ο λατινικός τίτλος Salvatores Dei σημαίνει: Σωτήρες τού Θεού. Σύμφωνα με την Ασκητική, ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον Θεό, αλλά και ο Θεός έχει ανάγκη τον άνθρωπο, για να στερεωθεί. Στερεώνοντας, όμως, τον Θεό, που κρύβεται μέσα σε κάθε ιδέα, όπως μέσα σε σάρκα, στερεώνουμε και την ψυχή μας και συμβάλλουμε, σε συνεργασία και με τη φύση, στη δημιουργική εξέλιξη και ανέλιξη του κόσμου. Ιδέες, αξιώματα, θεωρήματα της Ασκητικής είναι εγκατεσπαρμένα στο σύνολο του έργου τού Νίκου Καζαντζάκη. Αποτελούν τη βιοθεωρία του, τη φιλοσοφία τής ζωής του.
Το βιβλίο μεταφράσθηκε και εκδόθηκε σε πολλές ξένες γλώσσες και χώρες και αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα έργα τού Καζαντζάκη διεθνώς. Το 1930 ο Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig) έγραψε στον Νίκο Καζαντζάκη ότι η Ασκητική ανήκει σε όλο τον κόσμο. Ο ελληνιστής Οκτάβιος Μερλιέ (Octave Merlier), που έγραψε μακράν Εισαγωγή στη γαλλική έκδοσή της το 1951, θεωρεί τηνΑσκητική ως το μεγαλύτερο μεταφυσικό ταξίδι.
Η έκδοση της Ασκητικής το 1927 στην Αθήνα προκάλεσε μεγάλο σάλο. Ο συγγραφέας ένιωσε πως λίγοι την κατάλαβαν. Στα τέλη τού έτους έγραψε στην Ελένη του: «Η “Ασκητική” είναι μια φοβερή, αιματερή κραυγή, που θ’ ακουστεί μετά το θάνατό μου. Τώρα οι άνθρωποι καταλαβαίνουν μονάχα την ποιητική φόρμα. Μα μέσα στις παρομοίωσες αυτές και στις λυρικές φράσες αναπηδά φλογερή, πάνοπλη, πέρα από απελπισία κι ελπίδα, η μελλούμενη όψη τού Θεού».
Το 1930, ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Δημήτρης Γληνός παραπέμπονται σε δίκη, ο πρώτος γιατί έγραψε το... «ασεβέστατο» αυτό βιβλίο και ο δεύτερος γιατί δημοσίευσε στο περιοδικό του Αναγέννηση την «άθεη παλιοφυλλάδα» Ασκητική. Η δίκη τελικά δεν έγινε, αλλ’ η εκκρεμότητά της βάραινε πάνω από τα κεφάλια τους για τέσσερα χρόνια.
Ο Καζαντζάκης έκανε και νέες διορθώσεις τής Ασκητικής (π.χ. το 1938, αλλά και αργότερα). Το 1944 τη διόρθωσε για άλλη μια φορά και έτσι έγινε η δεύτερη έκδοσή της,το1945.
Ο λατινικός τίτλος Salvatores Dei σημαίνει: Σωτήρες τού Θεού. Σύμφωνα με την Ασκητική, ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον Θεό, αλλά και ο Θεός έχει ανάγκη τον άνθρωπο, για να στερεωθεί. Στερεώνοντας, όμως, τον Θεό, που κρύβεται μέσα σε κάθε ιδέα, όπως μέσα σε σάρκα, στερεώνουμε και την ψυχή μας και συμβάλλουμε, σε συνεργασία και με τη φύση, στη δημιουργική εξέλιξη και ανέλιξη του κόσμου. Ιδέες, αξιώματα, θεωρήματα της Ασκητικής είναι εγκατεσπαρμένα στο σύνολο του έργου τού Νίκου Καζαντζάκη. Αποτελούν τη βιοθεωρία του, τη φιλοσοφία τής ζωής του.
Το βιβλίο μεταφράσθηκε και εκδόθηκε σε πολλές ξένες γλώσσες και χώρες και αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα έργα τού Καζαντζάκη διεθνώς. Το 1930 ο Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig) έγραψε στον Νίκο Καζαντζάκη ότι η Ασκητική ανήκει σε όλο τον κόσμο. Ο ελληνιστής Οκτάβιος Μερλιέ (Octave Merlier), που έγραψε μακράν Εισαγωγή στη γαλλική έκδοσή της το 1951, θεωρεί τηνΑσκητική ως το μεγαλύτερο μεταφυσικό ταξίδι.
«Πάνω σ’ αυτό το δοκίμιο, που συνετέθη
μεταξύ 1922 και 1923, έχουν στοχαστεί και έχουν αναπτυχθεί πρόσφατες γενεές
συγγραφέων, φιλοσόφων και καλλιτεχνών.
»Αγώνας, αγωνία, άσκηση, ανησυχία, έρως
και μίσος, θάλασσα και γη, άνεμος και φωτιά επανατοποθετούνται από τον
Καζαντζάκη εξ αρχής ως θεμελιώδη θέματα της ύπαρξης.
»Ο Καζαντζάκης περιγράφει τον άνθρωπο, τη φύση, τη γη, το σύμπαν ολόκληρο: όλα τεντώνονται στο άκουσμα της “Κραυγής τού Θεού” σε κάθε εσώτερη ίνα, σε κάθε μύχιο μόριο της ύλης. Ο συγγραφέας περιγράφει την προσπάθεια και τον αγώνα δίχως ανάπαυλα, που ο άνθρωπος, η φύση, η γη και το σύμπαν πραγματοποιούν για να ελευθερώσουν “τον Θεό που κιντυνεύει, τον Θεό που πνίγεται”: η ασκητική προς μιαν ολοένα μεγαλύτερη ελευθερία, προς τη σωτηρία, δεν έχει τέλος.»
»Ο Καζαντζάκης περιγράφει τον άνθρωπο, τη φύση, τη γη, το σύμπαν ολόκληρο: όλα τεντώνονται στο άκουσμα της “Κραυγής τού Θεού” σε κάθε εσώτερη ίνα, σε κάθε μύχιο μόριο της ύλης. Ο συγγραφέας περιγράφει την προσπάθεια και τον αγώνα δίχως ανάπαυλα, που ο άνθρωπος, η φύση, η γη και το σύμπαν πραγματοποιούν για να ελευθερώσουν “τον Θεό που κιντυνεύει, τον Θεό που πνίγεται”: η ασκητική προς μιαν ολοένα μεγαλύτερη ελευθερία, προς τη σωτηρία, δεν έχει τέλος.»
( Με ασήμαντες παρεμβάσεις μου εντός { } το κείμενο είναι από την ιταλική έκδοση της (Ασκητικής) Nikos Kazantzakis Ascetika
Città Armoniosa, Ex libris numero 10, Reggio Emilia 1982.)
Città Armoniosa, Ex libris numero 10, Reggio Emilia 1982.)
Και από τo http://www.kazantzakispublications.org/en/preview-book.php?bookid=56
ΑΣΚΗΤΙΚΗ Salvatores Dei
(Σωτήρες του Θεού)
Ολόκληρη στο ΠΑΤΑΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου