Καυτό απομεσήμερο
ήρθε και ξεφορτώνει απ’τη μνήμη μου
δρεπάνια που θερίζουν στάχια
μ’άγκανα τραχιάς ζωής .
Αλώνια που κάνουν άχυρα
κάτω από πατημασιές
γαϊδουρινής υπομονής
να τα λιχνίζει της τύχης ο αέρας .
Κ’έρχεται το κοσκίνισμα
να φέρει το στάρι το ξανθί
που απ’της σποράς του το περίσσευμα
ξεχειλίζουν πίκρες και χαρές
απ’της υπομονής το ζύμωμαμέσα στη σκάφη της ζωής
Υπομονή πλασμένη με πικρό ψωμί
από τα ροζιασμένα χέρια
όλης αυτής της λειτουργιάς
ψημένη στης πεθυμιάς τον φούρνο τον καυτό
για μια καλύτερη ζωή
Στο κεφαλόσκαλο της εκκλησιάς
ζαχαρωμένο άψυχο βραστό το στάρι
στερνό χαιρετισμό μας στέλνει
και τη στερνή ευχή μας περιμένει
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου