Εμπόλεμη Ζώνη
Εδώ, στην εμπόλεμη ζώνη,
έχουν αγριέψει τα πράγματα.
Περνάμε δύσκολες ώρες.
Ο κόσμος έχει σκοτεινιάσει
και δεν βρίσκομε μνήμη να κρατηθούμε,
λίγο τόπο ελεύθερο
να ξεφορτώσουμε το μεγάλο μας πόνο,
το παράπονο της ψυχής και τους φόβους μας.
Ακόμα και ο πλανόδιος θαυματοποιός,
- αλήθεια τον θυμάσαι στη μικρή μας πλατεία;-
από καιρό σταμάτησε να βγάζει
μέσα από το μαύρο καπέλο του
λευκά περιστέρια και θαύματα.
Ελένη, χτες περπατούσαμε ευτυχισμένοι.
Ακούγαμε, σαν εκκλησίασμα, τα λόγια σου
και νομίζαμε πως μας μιλούσε ο Θεός.
Σήμερα η μοναχική μας πορεία
γίνεται αγωνία και πληγή που ματώνει.
Ποτάμι που κατεβάζει όλους μαζί τους θυμούς…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου