"Σπαραγμοί θνητών, λυγμοί αθανάτων"...της Άννας Τσεκούρα

 

Αγαπημένα ποιήματα των ίδιων των δημιουργών τους

 

 

     

     "Σπαραγμοί θνητών, λυγμοί αθανάτων"

 

"Είσαι θνητός, είμαι αθάνατη.

Είμαι εγώ θνητή, είσαι αθάνατος εσύ.

Τρέχω. Δεν με φτάνεις.

Ανοίγω την πόρτα σου στον έρωτα.

Σε αντικρίζω.

Ο Έρωτας μπαίνει μέσα μου

στην πρώτη λαχανιασμένη ανάσα.

Σε ορέγομαι.

Γδύνομαι.

Ερωτοτροπώ με το βλέμμα σου.

Δε με πλησιάζεις.

Σε βάζω στο σώμα μου.

Γίνεσαι στεναγμός και χάνεσαι στο αριστέρο μου στήθος.

Σε οδηγώ στην παράνοια.

Με οδηγείς στην μόνη αλήθεια.

Πιο πολύ θα πληγώνω απο όσο θα ερωτεύομαι.

Σε εγκαταλείπω, γυμνή.

Με διώχνεις ως μίασμα.

Με αγαπάς παράφορα,

μια φορά θνητή την άλλη αθάνατη

ποτέ όμως ταυτόχρονα θνητός η αθάνατος κι εσυ....

 

η Κατάρα μας.

Σπαραγμοί θνητών, λυγμοί αθανάτων."

 

 

Άννα Τσεκούρα