ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

               Τη θυμάται ακόμα.
               Το ερωτικό τραγούδι της προπάντων: " Οι μέρες 
                νά 'ναι του Μαγιού κι οι νύχτες του Γενάρη".
               Τότε γελούσε.
                Ούτε η μέρα, ούτε η νύχτα τον ένοιαζε.
               Ζούσε και πέθαινε για μια στιγμή. 
               Ο καιρός πέρασε,
               αδειάζοντας και τις μέρες και τις νύχτες,
               αδειάζοντας και το κορμί και την ψυχή.
               Σίγουρα τώρα θα ντρεπόταν να δει
               τα χαλαρά του δάχτυλα
               μόλις να συγκρατούν το τσιγάρο
               και 'κείνο το βλέμμα
               ν' αργοσέρνεται με τις ώρες
               στο μισοσκότεινο δωμάτιο,
               τσακισμένο από τις μέρες,
               προπάντων από τις νύχτες
               με τη λαχτάρα εκείνης της στιγμής,
               που δεν ήρθε ποτέ,
               ούτε πρόκειται νά ' ρθει.
                    ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ