Προς Ιούδα (Ποίημα )

Θα πρέπει να γνωρίζεις πια Ιούδα
Πως καθώς περνούν οι αιώνες
Κατατάσσεσαι στις μόνιμες αναφορές
Κανένας έπαινος και κανένα του ανθρώπου ανδραγάθημα
Δε σκίασε τη δική σου ανατροπή
Αλήθεια
Τι ήταν τελικά;
Μια καθαρή πράξη προδοσίας
Μια παραπλάνηση του ζηλωτή σου πόθου
Ή μήπως φιλική συμμετοχή
Σε μια υπερπαραγωγή Αγάπης;
Εκείνο το φιλί σου πέρασε στα στόματα πολλών
Kαι δόθηκε ανεξέλεγκτα
Aκόμα κι όταν έπρεπε τη θέση του
Μία γροθιά να πάρει
Αγαπητέ Ιούδα
(Ας μου επιτρέψει η περίπτωσή σου ετούτη την προσφώνηση)
Δεν ξέρω τελικά αν ήσουν θύτης ή και θύμα
Με βεβαιότητα εντούτοις μπορώ να σου μιλώ
Έχω γνωρίσει αντίγραφά σου
Που δεν τα πλάνεψε κανένα πάθος
Καμιάς πατρίδας η ανάγκη
Για το ξεσήκωμα, τη λεύτερη πνοή
Πάνω από μια στυγνή αυτοκρατορία
Παρά μονάχα οδηγημένοι απ΄το φθόνο
Μάτια κλειστά, συνείδηση τυφλή
Σταυρώσανε πολλούς θεούς
Και Γολγοθάδες όρθωσαν στο τείχος των δακρύων
Χωρίς ανάσταση να έχει προβλεφθεί
Απ΄το δικό τους φονικό φιλί

Eλένη Αρτεμίου Φωτιάδου