ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Πίσω ἀπὸ τὶς κλειδωμένες πόρτεςἡ Ζωὴ ξιφουλκεῖ ἐναντίον τοῦ Θανάτου
σὲ μιὰ ἀέναη μάχη στὸ χωροχρόνο.
Τὰ πάντα κρέμονται ἀπὸ μιὰ κλωστή.Ἡ Πτώση ἀπέχει ἀπὸ τὴν Ἐπιβίωση ὅσο τὸ στόμα τοῦ νεοσσοῦ
ἀπὸ τὸ στόμα τῆς μάνας ποὺ τὸν ταΐζει.
Τὸ ζήτημα εἶναι ἂν ὑπάρχει τροφὴ γιὰ ὅλους
καὶ ἂν θὰ ὑπάρχει πάνταἕνας ἀπὸ μηχανῆς Θεὸς
νὰ σώζει τὴν κατάσταση.
Πίσω ἀπὸ τὶς κλειδωμένες πόρτεςἡ Ζωὴ ξιφουλκεῖ ἐναντίον τοῦ Θανάτου
σὲ μιὰ ἀέναη μάχη στὸ χωροχρόνο.
Τὰ πάντα κρέμονται ἀπὸ μιὰ κλωστή.Ἡ Πτώση ἀπέχει ἀπὸ τὴν Ἐπιβίωση ὅσο τὸ στόμα τοῦ νεοσσοῦ
ἀπὸ τὸ στόμα τῆς μάνας ποὺ τὸν ταΐζει.
Τὸ ζήτημα εἶναι ἂν ὑπάρχει τροφὴ γιὰ ὅλους
καὶ ἂν θὰ ὑπάρχει πάνταἕνας ἀπὸ μηχανῆς Θεὸς
νὰ σώζει τὴν κατάσταση.
ΜΙΑ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΦΥΛΑΚΗ
Από τη συλλογή του «Ιχνηλάτες του Τέλους»
Εδώ και μήνες είμαι φυλακισμένη.
Είναι εντελώς αδύνατο να δραπετεύσω.
Όπου κι αν πάω, το φορτίο μου με βαραίνει
και δεν παραλείπει
να μου θυμίζει διαρκώς την ύπαρξή του.
Το ξέρω πως εγώ το διάλεξα
αλλά δεν μπορώ να το υπομένω άλλο.
Θέλω να πάψω, έστω για μια μέρα,
να ασχολούμαι μαζί του
και να ανησυχώ διαρκώς γι’ αυτό.
Ζαλίζομαι... τα πόδια μου δε με κρατούν πια.
Πέφτω... αιμορραγώ ακατάπαυστα.
Η φυλακή μου γκρεμίζεται από μόνη της.
Κλείνω τα μάτια και αφουγκράζομαι τη γαλήνη της ψυχής .
Πηγή : "Ψηφιακὸ περιοδικὸ «Λογοτεχνικὰ Σημειώματα» Εδώ και μήνες είμαι φυλακισμένη.
Είναι εντελώς αδύνατο να δραπετεύσω.
Όπου κι αν πάω, το φορτίο μου με βαραίνει
και δεν παραλείπει
να μου θυμίζει διαρκώς την ύπαρξή του.
Το ξέρω πως εγώ το διάλεξα
αλλά δεν μπορώ να το υπομένω άλλο.
Θέλω να πάψω, έστω για μια μέρα,
να ασχολούμαι μαζί του
και να ανησυχώ διαρκώς γι’ αυτό.
Ζαλίζομαι... τα πόδια μου δε με κρατούν πια.
Πέφτω... αιμορραγώ ακατάπαυστα.
Η φυλακή μου γκρεμίζεται από μόνη της.
Κλείνω τα μάτια και αφουγκράζομαι τη γαλήνη της ψυχής .
Συγγραφέας: Ν. Γ. Λυκομῆτρος
Συντακτική επιμέλεια: Θοδωρής Βοριάς
Συντακτική επιμέλεια: Θοδωρής Βοριάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου