Ανεπίστροφοι προορισμοί
Πάνω σε μιά αγριελιά
χαράξαμε την αθανασία
όπου η αγλαή βροχή
κρυστάλλιασε την ουσία της.
Κοιτάζω πίσω
βλέπω καταπόρφυρα νιάτα
λουσμένα τον έρωτα
να βεβαιώνουν τη ζωή.
Τώρα βαθυτάρακτα σύννεφα
σκέπασαν τα φωτοβόλα σου μάτια
κι έφυγες ανηκής
για ανεπίστροφους προορισμούς.
Έφυγες
και μ’άφησες αντίδωρο οδύνης
το σκληρό μεράδι της ζωής
το μεράδι αυτού που μένει.
Έφυγες
μα έφυγες άλυπη
αφού προσπέρασες τη θλίψη
να με χάσεις.
Μάρκος Αρ.Γραικούσης
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου