" Λύτρων αντί πολλών.... "
" Κι επιτέλους ας παραδεχτούμε πως γράφοντας
στέλνουμε μικρά σινιάλα στην υστεροφημία ", του είπα.¨
Ήταν ένα ήσυχο καλοκαιριάτικο απόγευμα.
Εκείνος καθόταν απέναντί μου στη βεράντα θλιμμένος.
Ποιητής, άσημος βέβαια. " Στην αρχή, ναι, έτσι ήταν ", απάντησε.
" Μετά όμως; Ύστερα το κατάλαβα, όταν μου απαίτησαν
εκείνα τα υπέρογκα λύτρα".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου