Translate

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΠΑΤΑΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Στείλετε στο leonidasorf@gmail.com ένα κομμάτι από κάθε νέα έκδοση σας και θα το αναρτώ .

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Τι Είμαι (του Κώστα Χελμού)



Είμαι η παρέα της ταβέρνας στη γειτονιά μας .
Είμαι ο δικός σας όρκος και των άλλων ,
ο λυγμός του πληγωμένου τριαντάφυλλου ,
το περιστέρι της ειρήνης και το ψιμύθιο .
Είμαι ένα δάσος από χέρια υψωμένα
που μουντζώνουν τη βουλή και τους πολιτικούς .

Είμαι τα φύλλα της βραδινής εφημερίδας
που καίγονται στη φτωχική καμαρούλα
να ζεσταθούν τα παιδιά που κρυώνουν ,
η ψαλμωδία της μικτής χορωδίας ,
η οκτάβα που ανθίζει στο στήθος μου .

Είμαι αυτό που εσείς θέλετε να είμαι .
Η Ελλάδα ο Έλληνας με καρδιά την Αθήνα .

Κώστας Χελμός  


Και αφού φίλος μου ο ποιητής χάρισε το ποίημα του σ εμένα , με την άδεια του , εγώ με τη σειρά μου  το χαρίζω στις λαϊκές συνελεύσεις της Πλατείας Χαλανδρίου , του Δήμου του .

Τον παραφράζω όμως λίγο και θα γράψω για λογαριασμό μου . «Είμαι η Ελλάδα ο Έλληνας με την καρδιά σε κάθε ΠΛΑΤΕΙΑ .»

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Ένα κορίτσι χόρευε στην Ύδρα (του Άρη Αντάνη)

  (  Το βρήκα στο http://diasporic.org  και μου άρεσε  !!! )

ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
το φανελάκι το αντρικό
απ΄ τον ιδρώτα κολλημένο
πάνω στο λιγνό κορμάκι
ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
κάτω απ΄ το φανελάκι
να διαγράφονται τα τρέμολα
τα σόλα τα ακομπανιαμέντα
ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
στη νυχτιά τη λαμπερή
κι όλο το Νησί να σειέται
στους τρελούς ρυθμούς του
ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
κι έμοιαζε να χορεύει
η ύδρα μόνο για τη χάρη του
και για τη δική μου χάρη
ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
έτσι χορεύει εμπρός μου
από εκείνη τη νυχτιά
ως τα σήμερα η ύδρα μου
ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
με ανθρώπους πρέπει
να χορεύουνε οι νύχτες
και οι μέρες των ανθρώπων
ένα κορίτσι χόρευε στην ύδρα
και το αντρικό το φανελάκι
ποτέ πια δεν εστέγνωσε από τότε:
πάντα δικό μου και πάντοτε… Υδρωμένο