Φίλε μου ώρες-ώρες τα βάζω και με σένα
Ποτέ σου δεν έγραψες για μένα ένα στίχο
Δεν μ` άναψες ένα κερί μια νύχτα στο ξωκλήσι,
ούτε θυμήθηκες το δικό μου όνομα να πεις
όταν μόνο μου , αδύναμο και αβοήθητο,
μ’ εκτελούσαν χαράματα οι στίχοι .
Μη νομίζεις κι’ εγώ το ίδιο έκανα για σένα.
Κολύμπησα στη θάλασσα που σ` έχει πνίξει .
Κοιμήθηκα στον ίσκιο του πεύκου που σε κρέμασαν .
Έτσι γίνεται . Πάντα σ`
αγαπώ και σε θυμάμαι .
Όμως φίλε μου εσύ μην το πιστέψεις .
Κώστας Χελμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου