"Επί Ασπαλάθων..." Γ. Σεφέρης

Στη μνήμη του μεγάλου ποιητή μας Γ. Σεφέρη ο οποίος πέθανε σαν σήμερα (20.9 το 1971) ανεβάζω στο ΠΑΤAΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ το τελευταίο ποίημα του «Επί Ασπαλάθων» ! Σχεδόν αντιγράφω από  εδώ : (http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:FnvKO0y0NDwJ:www.sarantakos.com/seferis/seferhs_epiaspal.htm+&cd=2&hl=el&ct=clnk&gl=gr)

 

Το «Επί Ασπαλάθων» είναι το τελευταίο ποίημα του Σεφέρη και βασίζεται σε μια περικοπή του Πλάτωνα (Πολιτεία 614 κ.ε.) . Αναφέρεται στη μεταθανάτια τιμωρία του Αρδιαίου που ήταν τύραννος σε κάποια πόλη . Για να πάρει την εξουσία είχε σκοτώσει τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό του. Η τιμωρία του, καθώς και των άλλων τυράννων, στον άλλο κόσμο στάθηκε φοβερή. Όταν εξέτισαν την καθιερωμένη ποινή που επιβαλλόταν στους αδίκους και ετοιμαζόταν να βγουν στο φως, το στόμιο δεν τους δεχόταν αλλά έβγαζε ένα μουγκρητό. "Την ίδια ώρα άντρες άγριοι και όλο φωτιά που βρισκόταν εκεί και ήξεραν τι σημαίνει αυτό το μουγκρητό, τον Αρδιαίο και μερικούς άλλους αφού τους έδεσαν τα χέρια και τα πόδια και το κεφάλι, αφού τους έριξαν κάτω και τους έγδαραν, άρχισαν να τους σέρνουν έξω από το δρόμο και να τους ξεσκίζουν επάνω στ' ασπαλάθους . Σε όσους περνούσαν από εκεί εξηγούσαν τις αιτίες που τα παθαίνουν αυτά και τους έλεγαν πως τους πηγαίνουν να τους ρίξουν στα Τάρταρα".

 «Επί Ασπαλάθων»

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού."

πάλι με την άνοιξη.

Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες

το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι

δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια

και τους κίτρινους ανθούς.

Απόμερα οι αρχαίες κολόνες,χορδές μιας άρπας που αντηχούν

ακόμη...

Γαλήνη

-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;

Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,χαμένη στου μυαλού

τ'αυλάκια.

τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου

δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.

Το βράδυ βρήκα την περικοπή:

"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει

"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν

τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν

απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους

και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του

Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος

 

Γ. Σεφέρης

Γραμμένο  31 του Μάρτη 1971