H ΦΩΤΙΑ ( Του Αυγερινού Μαυρίωτη )

Ποιός πήγε στ' αργαστήρι του Ήφαιστου

Ως κλέφτης ασύληπτος

Να πάρει τη φωτιά που άφησε ο Προμηθέας?

Του γύφτου η αποκοτιά του ποιητή το θάρρεμα

Και η προσφυγιά η ανοιχτομάτα

Την είδε σκόρπια στα πεδία των μαχών

Να παίζει με το θάνατο παιχνίδια

Στα ματωμένα στήθια των λαών.

Περπατήσαμε ξένοιαστα στο σκιερό δάσος

και η φωτιά το αφάνισε

Αναζητήσαμε τα σπίτια μας

Και ο χρόνος τα ρήμαξε

Βρήκαμε ξύλα και πέτρες

Στάχτες σκορπισμένα στο χώμα.

Πού είναι η χλόη να κρύψει τον όλεθρο

Να σβήσει την ασκήμια

Πού είναι η θεολογία να κατασιγάσει τα πάθη.

Το προμελετημένο έγκλημα

Άλωσε την ατείχιστη πολιτεία των βρεφών.

Μακριά απο το νερό

Πιο δυνατή η φωτιά πιο αχόρταγη η φλόγα

Ενα ψηλό μέτωπο καθαγιάζει την απληστία.