Νίκος Σκουφάς (του Μιχάλη Δελησάββα )

Ν  Σκουφάς

Παιδιά δεν ειν΄ο περσινός καιρός κι ο φετινός χειμώνας παρά μεγαλοβδόμαδο πικρό,

 τέλος δεν έχει η μαύρη νύχτα κοίτα ο Ρήγας ο καλός, ο Λάμπρος, ο Ορλώφ ο Ρούσσος, πάλι έπλεξε κάτω το μοσχάρι στο αίμα, (*1)

κι η Συμμαχία πάλι άπλωσε θηλιά το δίχτυ, μην περιμένετε από άλλους, παρά  εμείς  μονάχοι, ως πότε;

Τώρα φωτιά, και πρώτοι ας καούμε εμείς, καλύτερα έτσι, φωτιά, ώσπου να δούμε εκείνο το κουβάνι, το μισοκαμένο να λαμπαδιάσει απ΄ άκρη, κι ας πάμε όλοι μαζί του.

‘’ Και ποιο είστε σεις; ‘’ , πάνω μας θα ρίχνουν το φαρμάκι μη φοβάστε, απόφαση μεγάλη, και θα μας πουν τρελούς, απόκοτους, ανεύθυνους ίσως, κι άλλους θα δουν ζητιάνους όσους ζήσουν. Ποιοι; Εμείς οι τρεις(*2) κι ο κόσμος όλος. Κανένας κι όλοι, ανώνυμοι ορφανεμένοι, μικρέμποροι, πραματευτάδες, φοιτητές, μικροϋπάλληλοι, μπροστά σε ονόματα τρανά και τζάκια, μικρές ασήμαντες βαρκούλες αντίκρυ σε νοικοκυραίους, που σκύβουν το κεφάλι και χτυπάνε πόρτες στ΄ όνομά Της.

‘’ Είστε τρελοί, δεν είναι η ώρα ‘’, θα πούνε οι σοφοί και θα έχουν δίκιο, απ΄τη σοφίτα ο παππούς, κι ο κόντες το καμάρι της γενιάς μας – αχ, Σέκερη καλέ, κι αχ πρίγκιπα μου – και μέσα θα τους καίει η σπίθα, ώσπου να δουν με τα δικά τους μάτια τη ματωμένη αυγή που θα ‘ρθει……

Γιατί τ΄ αλώνια στήθηκαν και περιμένουν, καιρός να σπείρουμε και να θερίσουμε, τώρα, καιρός που δύναμη των δυνατών, ήρθ ΄ο καιρός να γίνει στάχτη, και η σοφία των σοφών να μπει ψηλά για άλλες μέρες.

Και τους θέλουμε όλους  αυτή η άγια υπόθεση μας θέλει όλους. Σαράντα χρόνια έκανα ξενιτειά μοναχός, δεν έκανα βιός, καζάντισα σε πίκρα, τέσσερα μου άντεξε η καρδιά τον πέμπτο δεν το βγάζω, τρεις κι αλωνίσαμε τον κόσμο όλο, ένας να φέρει το σταυρό, ο άλλος το ευαγγέλιο, κι εγώ τ΄άλλα σημάδια, τους Αποστόλους θα ορκίσω πάλι εγώ που δεν προφταίνω, γιατί μου ράγισε η καρδιά και φεύγω σ’ όρκο βαρύ: ‘’Καμία Αρχή πρωτόκλητοι, το ξέρετε, δεν υπάρχει, το μυστικό, πάνω τους σας ορκίζω κι ας χυθεί αίμα, παρά ζωή ή θάνατος, μονάχα Εκείνη, αυτό το άγιο μυστικό, το μέγα ψέμα κι αν σας ρωτήσουν, ποιοι και  από πού, πέστε του  πως μας στέλνει ο Κανένας, απ΄το σκοτάδι της σπηλιάς, κάτω απ΄το μάτι του Πολύφημου που στάζει αίμα, ο ΑΒ, η άκρη της θηλιάς εκείνος ο Αρτίνος, εγώ ο Σκουφάς, ο Ούτις.  29.11.2012

Μιχάλης Δελησάββας

 

*1 Ορλωφικά

*1  Οι τρεις Σκουφάς-Ξάνθος-Τσακάλωφ