Φέτος η άνοιξη ήλθε πολύ νωρίτερα .
Το καλοκαίρι επίσης νωρίς και οι πυρκαγιές
Μας κυκλώνουν επικίνδυνα . Ωστόσο
κανείς δεν πηγαίνει να τις σβήσει .
Όλοι περιμένουν τους άλλους .
Πίσω απ` το θαμπό τζάμι διακρίνεις το κορίτσι
που χτενίζεται στο μεγάλο καθρέφτη
και στο πάτωμα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
περιμένει το χέρι της να το σηκώσει .
Ο Λεωνίδας κατέβηκε στο δρόμο
με το τσιγάρο στο στόμα του σβηστό .
Φοράει μεγάλα μαύρα γυαλιά . Όμως ,
κανένα δεν ξεγελάει , ούτε τον εαυτό του .
Κώστας Χελμός
1 σχόλιο:
Δεν κατάλαβα Κώστα που κολλάω εγώ στο ποίημα σου ; Εκτός αν εσφαλμένα νομίζεις πως πουλάει το όνομα μου !!
Λεωνίδας
Δημοσίευση σχολίου