ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ να
αλλάξω το σύστημα , ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ούτε σε αυτό να με αλλάξει
.
Θα ΖΗ !!
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα και απεβίωσε στην Αθήνα σήμερα (20/11/2012). Οι γονείς του ήταν καπνεργάτες και το επάγγελμά τους άσκησε και ο ίδιος από παιδική ηλικία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε συνθήκες φτώχιας αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Για οικονομικούς λόγους δε μπόρεσε να τελειώσει ούτε το δημοτικό σχολείο (έφτασε μέχρι τη δεύτερη τάξη). Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, παιδί ακόμη, εντάχτηκε στην Αντίσταση και το 1947 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον εμφύλιο πόλεμο. Τελικά δεν εκτελέστηκε, έμεινε όμως φυλακισμένος ως το 1953 και από το 1962 έζησε εξόριστος στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη. Σε διάφορες φυλακές έζησε και κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας. Η ελεύθερη ζωή του άρχισε ουσιαστικά ξανά μετά τη μεταπολίτευση. Μέχρι σήμερα ζούσε μακρυά από την Αθήνα και συμμετείχε σε ενέργειες προστασίας του περιβάλλοντος, ενώ πραγματοποίησε και τηλεοπτικές εκπομπές με θέμα την προστασία της ελληνικής πανίδας. Στο χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε σε μεγάλη ηλικία το 1985 με το βιβλίο …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, αυτοβιογραφικό κείμενο γραμμένο σε συνειρμική και λαϊκή γλώσσα που εντάσσεται στην παράδοση της απομνημονευματογραφίας. Μετά την επιτυχία του πρώτου του βιβλίου ο Μίσσιος οδηγήθηκε σε μια παραγωγή της αρχικής μεθόδου του και έγραψε τρία ακόμη βιβλία, που εντάσσονται στο χώρο της λογοτεχνίας κυρίως χάρη στην έντονη δραματικότητά τους, η οποία επιβάλλεται μέσω της λιτής – και γι’ αυτό δραστικότατης – απεικόνισης συγκλονιστικών γεγονότων.
Τα στοιχεία αντλήθηκαν
1. Από το δημοσίευμα Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Χρόνης Μίσσιος», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς . Ένας κριτικός οδηγός, σ.150-151. Αθήνα, Πατάκης, 1995
2. Από ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ (1930): Βιογραφικό Σημείωμα ... - 24grammata.com
3 . Στο F/B από Ρένα Πέτρου
Δεν λυπάμαι που πεθαίνω. Για το μόνο που λυπάμαι είναι οτι πεθαίνω μετά το θάνατο του ονείρου.
Χρόνης Μίσσιος
Δεν λυπάμαι που πεθαίνω. Για το μόνο που λυπάμαι είναι οτι πεθαίνω μετά το θάνατο του ονείρου.
Χρόνης Μίσσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου