Translate

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΠΑΤΑΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Στείλετε στο leonidasorf@gmail.com ένα κομμάτι από κάθε νέα έκδοση σας και θα το αναρτώ .

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (Ειρηναίος Μαράκης)



Μικρή κάμαρα κι ένα παράθυρο στον κόσμο, στην ανεμοδαρμένη πολιτεία. Στους δρόμους ασφαλιτών περιπολία κι εσύ, με τσιγάρο που σκοτώνει, να μιλάς για ανεξαρτησία.
Λοΐζο ακούς με μανία και Μαγιακόφσκι διαβάζεις με πείσμα. Χιόνι στην έρημη γη και κρύο στην πλατεία. Κάθε μέρα η ίδια, μονότονη ιστορία, τα ίδια πρόσωπα της φθοράς. Ο κυρ διευθυντής σου, που σ' εκτιμάει για τις περίτεχνες, όλο δουλικότητα και χάρη, οσφυοκαμψίες σου. Η "συντρόφισσα" της γραφειοκρατίας και η άρνηση της προοπτικής.
Βρέχει κι απόψε στη γερασμένη πολιτεία. Σήμανε ξημέρωμα Πρωτομαγιάς κι όμως χειμώνας μυρίζει. Πέρα μακριά, στην κάτω πλατεία, βλέπεις ένα ρακένδυτο Μαρξ με πληγιασμένα χέρια, βλακωδώς να τραγουδάει. Για τη διαλεκτική σύγκρουση των αντιθέτων και την επιστροφή της πάλης των τάξεων. Η Ρόζα δίπλα του, πλέκει κάλτσες που πουλά στη λαϊκή.
Ξαφνικά, μέσα από τη σκόνη του χρόνου, ξεπροβάλλει το πλήθος. Εργάτες, αγρότες, φοιτητές. Κόκκινες σημαίες στο χέρι και γαρύφαλλο στο πέτο. Βρεγμένοι ως το κόκκαλο αλλά ακόμα στον δρόμο. Υπολείμματα κάποιας ηττημένης στρατιάς; Όχι! φωνάζεις με χαρά και στο χορό το ρίχνεις με το φάντασμα μιας άλλης προοπτικής. Όχι! Ούτε ηττημένη στρατιά, ούτε φοβισμένα ανθρωπάκια! Ένα ποτάμι μόνο, που πίσω δεν γυρνά.

Από το ιστολόγιο     Κίβδηλη    Αντιόχεια 
 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

"Επί Ασπαλάθων..." Γ. Σεφέρης


Στη μνήμη του μεγάλου ποιητή μας Γ. Σεφέρη ο οποίος πέθανε σαν σήμερα (20.9 το 1971) ανεβάζω στο ΠΑΤAΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ το τελευταίο ποίημα του «Επί Ασπαλάθων» ! Σχεδόν αντιγράφω από  εδώ : (http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:FnvKO0y0NDwJ:www.sarantakos.com/seferis/seferhs_epiaspal.htm+&cd=2&hl=el&ct=clnk&gl=gr)

 
Το «Επί Ασπαλάθων» είναι το τελευταίο ποίημα του Σεφέρη και βασίζεται σε μια περικοπή του Πλάτωνα (Πολιτεία 614 κ.ε.) . Αναφέρεται στη μεταθανάτια τιμωρία του Αρδιαίου που ήταν τύραννος σε κάποια πόλη . Για να πάρει την εξουσία είχε σκοτώσει τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό του. Η τιμωρία του, καθώς και των άλλων τυράννων, στον άλλο κόσμο στάθηκε φοβερή. Όταν εξέτισαν την καθιερωμένη ποινή που επιβαλλόταν στους αδίκους και ετοιμαζόταν να βγουν στο φως, το στόμιο δεν τους δεχόταν αλλά έβγαζε ένα μουγκρητό. "Την ίδια ώρα άντρες άγριοι και όλο φωτιά που βρισκόταν εκεί και ήξεραν τι σημαίνει αυτό το μουγκρητό, τον Αρδιαίο και μερικούς άλλους αφού τους έδεσαν τα χέρια και τα πόδια και το κεφάλι, αφού τους έριξαν κάτω και τους έγδαραν, άρχισαν να τους σέρνουν έξω από το δρόμο και να τους ξεσκίζουν επάνω στ' ασπαλάθους . Σε όσους περνούσαν από εκεί εξηγούσαν τις αιτίες που τα παθαίνουν αυτά και τους έλεγαν πως τους πηγαίνουν να τους ρίξουν στα Τάρταρα".

 «Επί Ασπαλάθων»

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού."

πάλι με την άνοιξη.

Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες

το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι

δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια

και τους κίτρινους ανθούς.

Απόμερα οι αρχαίες κολόνες,χορδές μιας άρπας που αντηχούν

ακόμη...

Γαλήνη

-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;

Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,χαμένη στου μυαλού

τ'αυλάκια.

τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου

δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.

Το βράδυ βρήκα την περικοπή:

"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει

"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν

τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν

απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους

και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του

Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος

 

Γ. Σεφέρης
Γραμμένο  31 του Μάρτη 1971  

 

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΡΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΝΟΣ


Ευχαρίστως μεταφέρω στους επισκέπτες του ΠΑΤΑΡΙΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ την παρακάτω ανακοίνωση κυκλοφορίας  ποιητικής  συλλογής  .   

 «  Με μεγάλη χαρά επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι ήδη κυκλοφορεί η πρώτη μου ποιητική συλλογή στα βιβλιοπωλεία απο τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.

Τιτλοφορείται ΕΡΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΝΟΣ.

Αποτελείται απο 52 ποιήματα σε τρεις ενότητες και αποτελεί απάνθισμα ποιημάτων που συνθέτω τα τελευταία χρόνια και έχει γίνει μια πολύ σπουδαία επιλογή.

Διατίθεται και μέσω διαδικτύου απο τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και από άλλους ιστότοπους με αντικαταβολή ταχυδρομείου.

Θάνος Πάσχος

Φιλόλογος»

198 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΤΟ 1814


Διαβάστε και διαδώσετε το κείμενο της Ελληνικής Νομαρχίας !

Τα παρακάτω κείμενα , πρόχειρα σταχυολόγησα από μηνύματα που αντάλλαξα με φίλο νεοΦΙΛΙΚΟ . Αυτός αρχικά μου έγραψε .
-   νεοΦΙΛΙΚΟΣ :   ( ΣΗΜΕΡΑ  ΛΟΙΠΟΝ  ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ  198      ΧΡΟΝΙΑ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΙΔΡΥΣΗ  ΤΗΣ  ΦΙΛΙΚΗΣ  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ  ΑΠΟ   ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ   ΕΜΜ.  ΞΑΝΘΟ  (42  ΕΤΩΝ)  ΑΠΟ  ΠΑΤΜΟ,  ΝΙΚ.        ΣΚΟΥΦΑ  (35  ΕΤΩΝ)  ΑΠΟ  ΚΟΜΠΟΤΙ  ΑΡΤΑΣ  ΚΑΙ  ΑΘΑΝ.  ΤΣΑΚΑΛΩΦ  (25  ΕΤΩΝ)  ΑΠΟ  ΤΑ  ΙΩΑΝΝΙΝΑ,  ΣΤΗΝ  ΟΔΗΣΣΟ.   Ο  ΣΚΟΠΟΣ  ΤΗΣ, ) ………..   ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ  ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ  ΣΗΜΕΡΙΝΗ  ΕΠΕΤΕΙΟ     …… και συνέχιζει  με άλλες πληροφορίες
………  Ο  ΜΥΟΥΜΕΝΟΣ  ΕΔΙΝΕ  τον όρκο , τον οποίο έπρεπε να   ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ  χαμηλόφωνα τρεις φορές. «Ορκίζομαι εις το όνομα της αληθείας και της  δικαιοσύνης, ενώπιον του Υπερτάτου Όντος, να φυλάξω, θυσιάζων και την ιδίαν μου ζωήν, υποφέρων και  τα πλέον σκληρά βάσανα το μυστήριον, το οποίον θα μου  εξηγηθεί και ότι θα αποκριθώ την αλήθειαν εις ό,τι ερωτηθώ» …………

Του απάντησα
-    ΛΕΩΝΙΔΑΣ  :     ……… Άριστα θα υπηρετήσετε το σκοπό σας αν διαδώσετε το κείμενο Της Ελληνικής Νομαρχίας, του Ανωνύμου για αυτοπροστασία του , θαυμαστή ,(αν όχι και στενού φίλου ) του Ρήγα   ………….…………  Στη Δανία η Ελληνική Νομαρχία διδάσκεται στους σπουδαστές των κλασικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης , όπως με διαβεβαίωσε φίλη πτυχιούχος του . Η ίδια μου διάβασε από σημειώσεις της αποσπάσματα της Ελληνικής Νομαρχίας στα Ελληνικά.  Σημαίνει κάτι αυτό για εσάς ? …….
 

-  νεοΦΙΛΙΚΟΣ :  ……. AN  TO  EXETE,  (το κείμενο της Ελληνικής Νομαρχίας) ΠΡΑΚΑΛΟΥΜΕ  ΝΑ  ΜΑΣ  ΤΟ  ΣΤΕΙΛΕΤΕ  ΜΕ   Ε-ΜΕΙΛ  ή  ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΑ …
-   ΛΕΩΝΙΔΑΣ :     ……..   Ολόκληρο το κείμενο της  Ελληνικής  Νομαρχίας θα το βρείτε εδώ   . http://users.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/hellenic_polity.htm  δυστυχώς σε γλώσσα Αχαΐζουσα .  ……….. Δεν συμφέρει το ΕΘΝΟΣ η μεταγλώττιση και η διδασκαλία της  ;   Ποιο έθνος;  Σε μεγάλο βάσανο μπαίνετε .
-  νεοΦΙΛΙΚΟΣ :  …….. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΚΕΙΜΕΝΟ  ΤΗΣ  < ΕΛΛ.  ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ >       ΕΥΤΥΧΩΣ  Η  . . . . ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ  ΠΑΙΔΕΙΑ  ΜΟΥ ,  ΜΟΥ  ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ  ΝΑ  ΔΙΑΒΑΖΩ  ΑΡΧΑΙΖΟΥΣΑ  ΓΛΩΣΣΑ  !  ΘΑ  ΤΟ       ΚΑΤΑΒΑΣΩ  ΚΑΙ  ΘΑ  ΤΟ  ΕΚΛΑΙΚΕΥΣΩ  ….
- ΛΕΩΝΙΔΑΣ :.....Το να εκλαϊκεύσει κάποιος και να διαδώσει το κείμενο Της Ελληνικής Νομαρχίας είναι μέγιστη προσφορά στο έθνος αλλά είναι έργο Ζωής ανώτερο των δυνάμεων μου . Θα συνιστούσα να αναγράφετε  αρχικά το νόημα  σχετικά μεγάλων επιλεγμένων τμημάτων και να παραθέτετε το πρωτότυπο κείμενο . Αν θέλετε με κρατάτε ενήμερο . Καλό Κουράγιο .
Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Αυτή την επικοινωνία μου θεώρησα σκόπιμο να την δημοσιοποιήσω κυρίως για να δόσω αυτή τη διεύθυνση   http://users.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/hellenic_polity.htm  για την Ελληνική Νομαρχία και αυτό το εξώφυλλο της έκδοσης της του 1957
ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ
ΗΤΟΙ
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΜΝΗΜΕΙΩΣΗ
ΚΕΙΜΕΝΟ - ΣΧΟΛΙΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Γ. ΒΑΛΕΤΑΣ
ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ
Ν. Α. ΒΕΗΣ - Μ. ΣΙΓΟΥΡΟΣ
ΕΚΔΟΣΗ ΤΡΙΤΗ
ΑΘΗΝΑ
ΒΙΒΛΙΟΕΚΔΟΤΙΚΗ
1957
 
 

 
 

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΤΟΨΕΙΣ


Την ποιητική συλλογή  «ΚΑΤΟΨΕΙΣ» του πολύ καλού ποιητή και μέλους της συντροφιάς μας Μιχάλη Δελησάββα παρουσιάζει σήμερα  στο Πατάρι Λογοτεχνών ο φίλος της  ομάδας μας στο F/B , ο πολύ καλός λογοτέχνης Θεοχάρης Παπαδόπουλος , τον οποίο  ευχαριστώ .
Λεωνίδας Ορφανουδάκης
 
                    Μιχάλης Π. Δελησάββας
                             ΚΑΤΟΨΕΙΣ
 
 

                      ΚΑΤΟΨΕΙΣ
Παρουσίαση από Θ.Παπαδόπουλο
 
      Έχει περάσει αρκετός, πλέον, καιρός από τη δεκαετία του 1980 και μπορούμε να κατασταλάξουμε σε κάποια συμπεράσματα για τη λογοτεχνική παραγωγή αυτής της δεκαετίας, παρατηρώντας αντιπροσωπευτικά δείγματα λογοτεχνικής γραφής από εκείνους, που έδρασαν τότε και που δυστυχώς, λίγοι έχουν ασχοληθεί με το έργο τους.
      Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα είναι και το βιβλίο του Μιχάλη Π. Δελησάββα: «Κατόψεις». Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή, που περιέχει ποιήματα κοινωνικού προβληματισμού, με λεπτές αποχρώσεις συμβολισμού. Ποίηση λιτή, που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη: «Τούτη η γλίτσα κολλάει / στα ρούχα μας, / τρυπάει τα τύμπανα των αυτιών μας, / περιορίζει το οπτικό μας πεδίο. / Τούτη η ομίχλη / τυλίγει τις καμινάδες, / μπαίνει απρόσκλητη κάτω από / τις πόρτες μας, / θαμπώνει τα μάτια μας. / Γι’ αυτό δεν είναι παράξενο / που βαδίζουμε στους δρόμους τρεκλίζοντας, / στα τυφλά με ορθάνοιχτα μάτια, / προς τα εκεί / που μας οδηγεί η καρδιά μας.»
      Σε ορισμένα ποιήματα της συγκεκριμένης ποιητικής συλλογής ο Μιχάλης Π. Δελησάββας, μας δείχνει μια πικρία για τους «φίλους», που τελικά τον πρόδωσαν, αφού πρώτα τον παγίδεψαν  με υποσχέσεις και θέλουν να χρησιμοποιήσουν το όνομά του για να δώσουν έμφαση στο θρίαμβό τους. Τέτοιους ανθρώπους τους αντιμετωπίζει με λεπτή ειρωνεία και περίτεχνο σαρκασμό: «Ήμουν στη φυλακή / και ήρθατε να με βρείτε. / Ήμουν πεινασμένος / και με καθίσατε στο τραπέζι σας. / Όταν με σκότωσαν / μου κάνατε την καλύτερη κηδεία. / Μονάχα / όταν σας χτυπούσα την πόρτα / να βγούμε όλοι στους δρόμους / να προλάβουμε / μ’ αφήσατε μόνο. / Γι’ αυτό / απαγορεύω να με γράψετε στα βιβλία σας / να μου αφιερώσετε βωμούς στις πλατείες σας. / απαγορεύω οιανδήποτε χρήσιν μου.»
      Στην ποιητική συλλογή του Μιχάλη Π. Δελησάββα «Κατόψεις», υπάρχουν και κάποια μικρά ποιήματα, όπου μέσα σε ελάχιστους στίχους, ο ποιητής, καταφέρνει να περικλείσει ολοκληρωμένα νοήματα: «Είμαι και πάλι αναγκασμένος / να σου θυμίσω: / Υπάρχουν κι άλλα μέτρα / κι άλλα ρολόγια. / Είσαι κάτι πιο σημαντικό / από αυτό που σ’ άφησαν να πιστεύεις.»
      Σύμφωνα, με την περιγραφή, που κάναμε μέχρι τώρα, εύλογα θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς ότι ο Μιχάλης Π. Δελησάββας είναι ένας πιστός μύστης της επονομαζόμενης «στρατευμένης» ποίησης. Όμως, αυτή είναι η μισή εικόνα του έργου του. Υπάρχουν και πανέμορφα ερωτικά ποιήματα, που αποδεικνύουν ότι ο Μιχάλης Π. Δελησάββας είναι ένας ολοκληρωμένος ποιητής: «Τι νάσαι άραγε; / Αν ήσουν λουλούδι, θαρχόταν / καιρός να μαραθεί. / Αγκάθι; Σε ποιον λοιπόν / να πω αυτόν τον πόνο / κι αυτή την έξαψη που με κρατάει / μετέωρον. / Νάσουν πηγή, πλάι στο δρόμο μου… / Η στράτα ατέλειωτη να χάνεται / μακριά στον ορίζοντα. / Κι εγώ, στρατοκόπος / για τη δική σου αγάπη / αιώνια διψασμένος.»
      Σε άλλο σημείο της ποιητικής του συλλογής «Κατόψεις» ο Μιχάλης Π. Δελησάββας, μας δείχνει το πόσο υπομονή πρέπει να έχουμε και ότι οι κοινωνικοί αγώνες ακόμα και αν δεν δικαιωθούν άμεσα έχουν τη δική τους σημασία και τα δικά τους μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Στο ποίημα «μάθημα ιστορίας» ο ποιητής μας συμβουλεύει: «Παρά, μονάχα με καιρούς κι αγώνες / μπορεί να δέσει ο καρπός» και παρακάτω: «Όσο να κόβουνε τις ρίζες μένει και μαγιά.»
      Θα μπορούσαν να γραφτούν σελίδες επί σελίδων για το έργο του Μιχάλη Π. Δελησάββα, εμείς, όμως θα κλείσουμε εδώ, τη μικρή αυτή κριτική προσέγγιση, προσυπογράφοντας τους παρακάτω στίχους: «Ο χρόνος έχει γυρίσματα, / Κι άλλωστε, αυτό εδώ δεν είναι για κανένα μας / το τελευταίο καλοκαίρι.»
 
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ


Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ


ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ
 
Ο τοκετός ήταν ομαλός.

Το βρέφος ζωηρό. Χαριτωμένο.

Με την πάροδο του χρόνου

το σώμα του προσαρμόστηκε βιολογικά.

Χρειάστηκε διπλά αυτιά για τους υπόκωφους θόρυβους.

Διπλά μάτια για τις ύπουλες κινήσεις.

Διπλή μύτη για τις ύπουλες οσμές.

Σιγά - σιγά

είδε να φυτρώνει πάνω στους ώμους του

το δεύτερο κεφάλι.

 

Τώρα γογγίζοντας υπομένει το δυσβάσταχτο βάρος

πάνω στο κορμί που συνήθισε να σκύβει.

 

ΑΝΤΩΝΗΣ  Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ του (ΔΗΜΗΤΡΗ Π. ΚΡΑΝΙΩΤΗ)


ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ
Εν λευκώ υποσχέσεις
εκπτώσεων θυσίας,
προτροπή διαύλων
κενών επικοινωνίας,
επιλογές λαθών
προστιθέμενης αξίας,
ανήσυχα βλέμματα
κωδικών παράλογης βίας,
χειραψίες απρόσιτης
ποιητικής αδείας.


(από την ποιητική συλλογή "Ενδόγραμμα",
εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία, Θεσσαλονίκη 2010)

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

"Το δόντι του σκύλου"


Του Αυγερινού Μαυριώτη
 
Μια παρουσίαση από τον  Θεοχάρη Παπαδόπουλου
Το να γράψει κανείς ένα ποίημα είναι δύσκολο. Απαιτεί, όχι μόνο το ταλέντο, που μπορεί να διαθέτει ένας ποιητής, αλλά και την ακούραστη και ασταμάτητη καλλιέργειά του. Όσο, περισσότερο καλλιεργηθεί ένα ταλέντο, τόσο καλύτερα δείγματα γραφής, παρουσιάζει. Όμως, ακόμα, περισσότερη καλλιέργεια ταλέντου, χρειάζεται κάποιος για να καταφέρει να αφηγηθεί ιστορίες, όχι με την αυστηρή εικόνα της αφήγησης, αλλά με το απαλό παιχνίδισμα των στίχων. Πόσο μάλλον, όταν τούτοι οι στίχοι, ξεχωρίζουν για το βαθύτερο νόημά τους και τη φιλοσοφική τους διάσταση.
Τέτοιες σκέψεις, μας έρχονται στο νου, διαβάζοντας το βιβλίο του Αυγερινού Μαυριώτη: «Το δόντι του σκύλου». Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή, που περιλαμβάνει δύο μακροσκελή ποιήματα – ιστορίες, όπου μέσα από την πλοκή και τα λόγια των πρωταγωνιστών τους, διακρίνουμε τη φιλοσοφία και τους κοινωνικούς συμβολισμούς του ποιητή. Παρά τη βαθειά στοχαστική διάθεση των στίχων του Αυγερινού Μαυριώτη, μπορούμε να πούμε ότι η ποίησή του, δεν κουράζει, αντίθετα, κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον ως το τέλος. Για να κατανοήσουμε καλύτερα, όμως, τον ποιητή, παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα: «Άγριο παιχνίδι η πόκα / «ο θάνατος εν ζωή», λέει, ο Καλλίνικος / δεινός χαρτοπαίχτης. / Κείνη τη νύχτα έπαιξε τη γυναίκα του / Κέρδισε, λέει κι έχασε ο Καλλίνικος τη ζωή του.»
Όπως, αναφέραμε και πιο πάνω η ποιητική συλλογή του Αυγερινού Μαυριώτη «το δόντι του σκύλου», περιλαμβάνει δύο ποιήματα:
Το πρώτο ποίημα φέρει τον τίτλο «το δόντι του σκύλου» και περιγράφει μια ιστορία, όπου ο κάθε πρωταγωνιστής, έχει το ρόλο του. Το συγκεκριμένο ποίημα χωρίζεται σε δεκαοκτώ ενότητες. Ανάμεσα, σε ορισμένες από τις ενότητες, παρεμβάλλονται τραγούδια, κάνοντας το όλο έργο, να θυμίζει αρχαία τραγωδία με τα επεισόδια και τα χορικά της. Ο ποιητής διαμαρτύρεται, αγανακτεί, και φωνάζει αφήνοντας να βγουν στην επιφάνεια τα αντιπολεμικά ανακλαστικά του. Αναφερόμενος σε ένα στρατιώτη γράφει: «Ποιον θα ʽβρει στο χωριό του όταν γυρίσει, / ποιος έμεινε να τον καλωσορίσει; / Ποιος θα του πει γιατί έχει πολεμήσει.»
Σε άλλο σημείο του ποιήματος «το δόντι του σκύλου» ο Αυγερινός Μαυριώτης, θα σταματήσει για λίγο την αφήγηση, για να μας περιγράψει τα φιλοσοφικά του συμπεράσματα: «Και να η αφορμή γίνηκε πράξη / μελετημένο από πριν να μείνει ως το τέλος. / Πάντα οι πράξεις προδιαγράφουν το τέλος. / Εν αρχή εινʼ το τέλος».
Το δεύτερο ποίημα, της ποιητικής συλλογής «το δόντι του σκύλου», φέρει τον τίτλο «Φραγκίσκος ο κίτρινος» και περιλαμβάνει μια ιστορία, που δεν αποδίδεται τόσο θεατρικά όσο η προηγούμενη. Και εδώ ο φιλοσοφικός στοχασμός συνδυάζεται με την αφήγηση, δίνοντάς μας συμπεράσματα, που θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε τραγικά επίκαιρα: «Στο σκληρό ακόνι του κέρδους η ελπίδα.» Και αλλού: «Η Αμερική ένα όνειρο / που πνίγηκε στη μικρή βάρκα, / για τρεις λίρες εγγλέζικες / χάθηκε το υπερωκεάνιο.»
Σε κάποια σημεία του ποιήματος «Φραγκίσκος ο κίτρινος», ο Αυγερινός Μαυριώτης, προσωποποιεί τα φαινόμενα και τα στοιχεία της φύσης, πετυχαίνοντας να δώσει έμφαση στα σημεία, που θέλει να τονίσει: «Ο ήλιος έφυγε οργισμένος / με την απειλή πως δε θα ξανάρθει.»
Θα πρέπει να τονίσουμε πως ο Αυγερινός Μαυριώτης είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και έχει αναπτύξει πολυσχιδή δραστηριότητα, καθώς εκτός από την ποίηση, υπηρετεί και την τέχνη της ζωγραφικής, έχοντας, ήδη, πραγματοποιήσει δέκα εκθέσεις έργων του στην Αθήνα και την περιφέρεια.
Κλείνοντας αυτή τη μικρή κριτική προσέγγιση στην ποιητική συλλογή του Αυγερινού Μαυριώτη «το δόντι του σκύλου», οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον ποιητή για τα εύστοχα ποιήματά του, περιμένοντας τις νέες δημιουργίες του.

 

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΘΡΗΝΟΣ


ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Από την ποιητική συλλογή του "Πληγές χωρίς αίμα", εκδ."Διογένης", Αθήνα 1992


Ο ΘΡΗΝΟΣ
Τώρα θρηνεί.
Κι άλλοτε έκλαψε πικρά. Μα πέρασε.
Υγρά τα μάτια της τα ένοιωθε συχνά,
σα κοριτσάκι ατίθασο,
σα κοπελούδα τρυφερή κι αδύναμη,
σα γυναίκα που ξέρει να πείθει.
Το κλάμα την ξέπλενε,
κάποιες φορές τη λέρωνε κιόλας.
Μ' αυτό ξεγελούσε και μ' αυτό μετάνοιωνε.
Πίσω του ξεδίπλωνε θαμπό το τοπίο της ζωής της,
φυτεύοντας στη νωτισμένη όψη του
σπόρους από σιτάρι και καναβούρι.

Το δάκρυ ξυπνούσε στα μάτια της καταιγίδες ωκεανών,
μα και τη γλύκα του γιαλού που νύσταξε νωρίς
και πάντα ένα μαντήλι να της μένει να κουνά
και μόνη της τα βράδυα να το σφίγγει νωτισμένο,
προσμένοντας το στροβίλισμα της καινούργιας μέρας
και της καινούργιας νύχτας το νανούρισμα.

Τώρα θρηνεί.
Απορεί με τη νύχτα που γλυστρά στο κλειστό δωμάτιο,
με τα έπιπλα που σιγά-σιγά αναλιγώνουν στο σκοτάδι,
με τη λαχτάρα που σκιρτά ακόμα μέσα της
για όλα και για τίποτα,
- όλο και λιγώτερο για όλα,
όλο και περισσότερο για τίποτα.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Αφιέρωμα στον Μιχάλη Παγούνη της συντροφιάς μας στο Πατάρι .

Ο Μιχάλης Παγούνης σαν παιδί μεγάλωσε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης . Γεννήθηκε το 1936 στο χωριό Ζέρμα της Κόνιτσας . Όπως και χιλιάδες άλλα ελληνόπουλα, έτσι κι αυτός βρέθηκε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με τα δύο μικρότερα αδέλφια του, χωρίς του γονείς του. Μεγάλωσε σε παιδικούς σταθμούς στην Αλβανία,Ρουμανία και Πολωνία.. και σπούδασε (μάστερ Γεωλογίας) στην Πολωνία . Εξαιρετικός επιστήμονας Στην Ελλάδα εργάστηκε στο ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) στον τομέα Υδρολογίας και ασχολήθηκε με την υδρογεωλογική έρευνα.
Η ύδρευση της Αθήνας από υπόγεια νερά ήταν το κυριότερο πρόβλημα της υπηρεσιακής ενασχόλησής του. Το μεγάλο πρόβλημα της λειψυδρίας στο λεκανοπέδιο της Αττικής την περίοδο 1988-93 αντιμετωπίστηκε με επιτυχία χάρη στις μελέτες του.
Τα γεγονότα του εμφυλίου πολέμου 1946-49 σημάδεψαν την παιδική του ζωή. Στην Λογοτεχνία εμφανίζεται με μυθιστορήματα που αναφέρονται στον εμφύλιο και στην ζωή των Ελλήνων στις Ανατολικές Χώρες . (Ο θαμπός δίσκος του ήλιου 1998 . Παιδιά της Ελπίδας 2006 . Γκρεμισμένα όνειρα 2007 )

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του Οδυσσέα Ελύτη ( Βίντεο )




Από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του Οδυσσέα Ελύτη σε Βίντεο ( http://www.youtube.com/watch?v=0k1gIdRha6o&feature=share ) μουσική Μίκη Θεοδωράκη - Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ-ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ .

 

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Το Λογοτεχνικό Περιοδικό «Αντί (Χ) Επιλόγου»


Τελευταία ημέρα του Καλοκαιριού και κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι μπορείτε να διαβάσετε (ηλεκτρονικά) ολόκληρο το 14ο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού αντί  (x) επιλόγου (Ιούνιος 2012).

Το 14ο τεύχος βρίσκεται ολόκληρο ελεύθερο στο διαδίκτυο για πρώτη φορά και μπορείτε να το κατεβάσετε από την ιστοσελίδα του antiepilogou.gr ή να το διαβάσετε on-line. Μπορείτε επίσης να διαβάσετε όλα τα κείμενα του ξεχωριστά στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της ιστοσελίδας.

http://www.antiepilogou.gr/tefxi.php